เครื่องคำนวณความต้านทาน

ใช้ส่วนประกอบที่มีการจัดอันดับพลังงานอย่างน้อย 2 เท่าของการกระจายพลังงานที่คำนวณสำหรับความปลอดภัยและอายุการใช้งานที่ยาวนาน

จำไว้ว่ากฎของโอห์มใช้ได้กับวงจรที่มีความต้านทาน ส่วนประกอบที่เป็นปฏิกิริยา (อินดักเตอร์ คาปาซิเตอร์) ต้องการการคำนวณที่แตกต่างกัน

ความนำไฟฟ้าเป็นส่วนกลับของความต้านทาน ความนำไฟฟ้าที่สูงขึ้นหมายถึงความต้านทานที่ต่ำลงและการไหลของกระแสไฟฟ้าที่ดีขึ้น

ค่าตัวต้านทานมาตรฐานตามชุด E (E12, E24, ฯลฯ) ค่าที่คุณคำนวณอาจต้องปัดเศษเป็นค่าที่มีอยู่

อุณหภูมิส่งผลต่อความต้านทาน ตัวต้านทานส่วนใหญ่มีสัมประสิทธิ์อุณหภูมิที่เปลี่ยนค่าของพวกเขากับความร้อน

สำหรับการใช้งานที่มีความแม่นยำ พิจารณาค่าความคลาดเคลื่อนของตัวต้านทาน ตัวต้านทาน 1% แม่นยำกว่าตัวต้านทาน 5%

ในวงจรขนาน ความต้านทานรวมจะน้อยกว่าความต้านทานแต่ละตัวที่เล็กที่สุดเสมอ

ในวงจรอนุกรม ความต้านทานรวมเท่ากับผลรวมของความต้านทานแต่ละตัวทั้งหมด

การกระจายพลังงานสร้างความร้อน รับรองการระบายความร้อนที่เพียงพอสำหรับการใช้งานที่มีพลังงานสูง

ใช้ขนาดสายไฟที่เหมาะสมสำหรับกระแสไฟฟ้าที่คำนวณเพื่อป้องกันการลดแรงดันไฟฟ้าและการทำความร้อน

แถบสีของตัวต้านทานตามรหัสมาตรฐาน: 0=ดำ, 1=น้ำตาล, 2=แดง, 3=ส้ม, 4=เหลือง, 5=เขียว, 6=น้ำเงิน, 7=ม่วง, 8=เทา, 9=ขาว

แถบสีทองและเงินใช้สำหรับตัวคูณ (0.1 และ 0.01) และค่าความคลาดเคลื่อน (±5% และ ±10%)

อ่านแถบสีของตัวต้านทานจากซ้ายไปขวาเสมอ โดยแถบค่าความคลาดเคลื่อนมักจะถูกแยกด้วยช่องว่าง

สำหรับตัวต้านทาน 5 แถบ แถบแรกสามแถบเป็นตัวเลข แถบที่สี่เป็นตัวคูณ และแถบที่ห้าเป็นค่าความคลาดเคลื่อน